2016-10-21 En Lefko 87.7, Athens, Greece
Notes
En Lefko's director Alexandra Daskalopoúlou (Αλεξάνδρα Δασκαλοπούλου) interviewed Andy Fletcher the day after Depeche Mode's press conference on October 11th. The interview was aired on Spyros Pagiatakis's (Σπύρος Παγιατάκης) show. Not only was the entire episode uploaded on their site, but they also uploaded the audio on YouTube and published a transcript in Greek (see below).
- Duration: 11:28 minutes
Audio
Transcript (Greek)
Έχεις πει σε συνεντεύξεις -το ανέφερες και χθες- πως οι Depeche Mode προσπαθούν να είναι καινοτόμοι όσον αφορά τη μουσική και την τεχνολογία, κάτι που ως τώρα έχουν καταφέρει. Να περιμένουμε το ίδιο και από το νέο σας album;
Andy: Το ελπίζω. Συνεργαστήκαμε με νέο παραγωγό, τον James Ford, ο οποίος δουλεύει με διαφορετικό τρόπο, κινείται πολύ γρήγορα. Το έχουμε σχεδόν τελειώσει και σας παίξαμε μερικά αποσπάσματα από τα κομμάτια, ενδεικτικά του ήχου του. Φαντάζομαι θα είναι κάπως εκνευριστικό για εσάς, θα θέλατε ιδανικά να ακούσετε όλο το υλικό για να μας ρωτήσετε γι’αυτό -και το σεβόμαστε αυτό- ευτυχώς μέχρι στιγμής είμαστε πολύ ικανοποιημένοι.
Ό,τι ακούσαμε ήταν πολύ δυνατό, μας κινήσατε την περιέργεια!
Andy: Ίσως πρέπει να γράψουμε ένα album με 30” από όλα τα κομμάτια.
Η είδηση είναι online στα site και τα social media μας από χθες που το ανακοινώσατε εδώ στο Μιλάνο, και το ελληνικό κοινό έχει ενθουσιαστεί με την επερχόμενη Global Spirit Tour περιοδεία σας -έχετε πολλούς fans στη χώρα μας. Τι ανυπομονείτε να ξαναζήσετε κατά την επίσκεψή σας στην Ελλάδα και τι όχι;
Andy: Δεν υπάρχει κάτι αρνητικό. Βέβαια είχαμε εκείνη την καταστροφή με τον Dave (Gahan) που ήταν ένας εφιάλτης, αν σκεφτείς ότι ήμασταν έτοιμοι να βγούμε στη σκηνή, με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι, και ξαφνικά μας είπε ο μάνατζερ ότι έπρεπε να φύγουμε. Ήταν απογοητευτικό για εμάς, και φυσικά για το κοινό. Αλλά, άλλο τόσο ευχάριστο ήταν το γεγονός ότι τελικά στην επόμενη περιοδεία καταφέραμε όντως να πραγματοποιήσουμε τη συναυλία στον συγκεκριμένο χώρο -και ήταν μια καταπληκτική βραδιά.
Υπάρχει κάποιο μέρος που σου αρέσει να επισκέπτεσαι όταν έρχεσαι στην Ελλάδα; (είναι αγαπημένη ερώτηση Ελλήνων αυτή).
Andy: Νομίζω η Αθήνα, το ιστορικό κέντρο της. Μένουμε σε ένα ξενοδοχείο με τρομερή θέα, κοιτάζεις έξω και νιώθεις ότι είσαι στο κέντρο του πολιτισμού, με όλα αυτά που έφερε στον κόσμο πριν τόσα χρόνια. Είναι υπέροχο. Και φυσικά υπάρχουν και άλλα ωραία μέρη, όπως τα νησιά. Σε ελληνικό νησί έκανα τις πρώτες διακοπές μόνος, στα 18 μου, με τους κολλητούς μου, είχαμε πάει στην Κέρκυρα. Όλος ο κόσμος μιλάει για τα ελληνικά νησιά. Είστε τυχεροί, η Ελλάδα είναι πανέμορφη χώρα.
Τι σε έκανε νε πρωτοασχοληθείς με τη μουσική, και το κίνητρο αυτό υπάρχει ακόμα; 35 χρόνια μετά;
Andy: Ήμασταν τυχεροί γιατί η punk είχε μόλις εμφανιστεί, γύρω στο 1976, όταν εμείς ήμασταν έφηβοι. Ήταν μια εποχή που σε ενέπνεε να φτιάξεις ένα συγκρότημα. Ξεκίνησε από χόμπι, αλλά εμείς αγαπούσαμε τη μουσική και το να αγοράζουμε δίσκους, και είναι φοβερό που μετατρέψαμε αυτό το χόμπι σε καριέρα. Το ότι έχουμε φτάσει από εκεί ως εδώ είναι μεγάλο επίτευγμα για εμάς.
Έχεις ακόμα λοιπόν την ίδια όρεξη; Να βγαίνεις σε περιοδεία και να κλείνεσαι στο studio για ηχογραφήσεις;
Andy: Είναι κάπως διαφορετικό, γιατί το κίνητρο τότε ήταν να κάνουμε την ηλεκτρονική μουσική δημοφιλή. Υπήρχε και κάποιος ανταγωνισμός με τη ροκ. Ενώ σήμερα δεν είναι ακριβώς κίνητρο, είναι η ίδια μας η ζωή. Και είμαστε τυχεροί που έχουμε αυτή τη ζωή, γιατί δεν είμαστε διασημότητες, έχουμε τη δυνατότητα να ζούμε σαν κανονικοί άνθρωποι, και ξαφνικά μια μέρα να αποφασίσουμε να βγούμε σε περιοδεία και να βιώσουμε την τρέλα. Οπότε παίρνουμε τα καλά και από τους δύο κόσμους.
Πιστεύεις πως η σημερινή κυριαρχία του Internet και οι ολοένα και περισσότερες μουσικές πλατφόρμες που εμφανίζονται κάνουν τα πράγματα ευκολότερα ή δυσκολότερα για τους νέους καλλιτέχνες;
Andy: Όπως είπα και στη Συνέντευξη Τύπου, είναι πάρα πολύ δύσκολο για νέα συγκροτήματα- οι πωλήσεις δίσκων είναι τόσο χαμηλές και η υποστήριξη για να κάνεις περιοδεία, κάτι που εμείς είχαμε στο ξεκίνημά μας, δεν υπάρχει πλέον. Νομίζω πως με την ηλεκτρονική μουσική είναι διαφορετικά, γιατί οι ηχογραφήσεις είναι τόσο φθηνές (μπορείς να ηχογραφήσεις στο σπίτι) και οι περιοδείες πιο απλές.
Πιστεύεις πως οι δισκογραφικές είναι ακόμα αναγκαίες στον DIY (do it yourself) μουσικό κόσμο του σήμερα;
Andy: Περισσότερο από ποτέ! Εμείς ήμασταν πολύ τυχεροί που διαλέξαμε ένα μικρό label, και είναι ίσως και ένας από τους λόγους για τους οποίους γνωρίζουμε ακόμα επιτυχία. Τώρα βέβαια είμαστε στη Sony, αλλά ακόμα υπάρχει δεσμός με τον Daniel Miller (Σ.σ: παραγωγός και ιδρυτής της Mute Records) -συμμετέχει ακόμα σε συζητήσεις κτλ. Ναι, πιστεύω πως σήμερα ο ρόλος των δισκογραφικών είναι ακόμα πιο σημαντικός. Και μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα με μικρό κόστος. Το μειονέκτημα το έχουν κυρίως οι συμβατικές μπάντες... Είναι πολύ πιο δύσκολο, γιατί είναι 4 ή 5 άτομα, οι περιοδείες είναι πολύ ακριβές και τα έσοδα παραμένουν πολύ χαμηλά.
Οι Depeche Mode πάντα ήταν πρωτοπόροι. Πιστεύεις πως υπάρχει κάποιο σχήμα σήμερα που "αλλάζει το παιχνίδι" και που θα έπρεπε να έχουμε υπόψιν μας οι ραδιοφωνικοί σταθμοί και οι ακροατές;
Andy: Όχι στ'αλήθεια. Για να είμαι ειλικρινής, φέτος άκουγα κυρίως Depeche Mode. Αλλά και πέρσι, που δούλευα ως Dj, άκουσα χιλιάδες dance κομμάτια, και θεωρώ πως το 99% ήταν τραγικά, οπότε θα 'λεγα πως δεν είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος να απαντήσει αυτήν την ερώτηση! Ωστόσο, λίγο πριν συναντηθούμε μιλούσα στο τηλέφωνο με την κόρη μου και λέγαμε για την Viva (Gore) -η κόρη του Martin παίζει σε ένα συγκρότημα, είναι βέβαια ακόμα σε "βρεφικό στάδιο", αλλά ειναι πολύ καλοί.
Μπορείτε να μοιραστείτε μαζί μας μία αγαπημένη σας στιγμή από συναυλία σε οποιαδήποτε χώρα, οποιαδήποτε εποχή;
Andy: Υπάρχουν πολλές στιγμές, αλλά μία ζωτική στιγμή για το σχήμα ήταν όταν παίξαμε στο Rose Bowl στην Pasadena (της Καλιφόρνια). Βρισκόμασταν σε τόσο παράξενη φάση, ήμασταν μεν πολύ δημοφιλής, αλλά κανένα μας άλμπουμ δεν είχε βρεθεί στο top 40 και το ραδιόφωνο εκείνη την περίοδο, μεταμορφωνόταν από "ροκ ραδιόφωνο" σε "εναλλακτικό ραδιόφωνο". Όταν δώσαμε εκείνη τη συναυλία, παίρναμε ένα πολύ μεγάλο ρίσκο, δεν γνωρίζαμε αν θα γινόταν sold out κτλ. Θυμάμαι να έχω τρομερό άγχος, αλλά τελικά η συναυλία ήταν φανταστική. Και από τότε, το αμερικανικό ραδιόφωνο άλλαξε -μετά ήρθαν οι Nirvana κτλ, οπότε ήταν πολύ σημαντικό εκείνο το live για εμάς.
Και τότε, στο ξεκίνημά σας, τι συνέβαινε όταν παίζατε σε μέρη όπως το Nashville όπου η country μουσική είναι τόσο δημοφιλής;
Andy: Σίγουρα είχαμε μια κάποια ανησυχία όταν παίξαμε εκεί, αλλά τελικά πήγε μια χαρά! Σίγουρα το κοινό ήταν πολύ παράξενο. Αλλά τη θυμάμαι σαν μια πολύ καλή συναυλία και εκείνη. Δε θα 'λεγα πως άλλαξε την καριέρα μας βέβαια!
Κάποτε είχαμε πάρει συνέντευξη από τον μπασίστα των Metallica και μας έλεγε πως η προετοιμασία για μια παγκόσμια περιοδεία μοιάζει πολύ με την προετοιμασία που κάνει ένας αθλητής πριν από έναν μεγάλο αγώνα. Πώς προετοιμάζεστε εσείς σωματικά και πνευματικά για μια παγκόσμια περιοδεία;
Andy: Σίγουρα πλέον είναι διαφορετικά σε σχέση με τις πιο "ξέφρενες" μέρες μας. Τότε συνηθίζαμε να πίνουμε πολύ όταν κάναμε πρόβες και γενικά βγαίναμε και ξενυχτούσαμε συνεχώς. Τώρα πλέον, είμαστε σε αρκετά καλή φυσική κατάσταση, γυμναζόμαστε και προσπαθούμε να παραμένουμε νηφάλιοι, έτσι ώστε να μπορούμε να δώσουμε το 100% σε κάθε συναυλία. Και σήμερα αυτό είναι το πιο σημαντικό για εμάς. Παλιά τα parties που συνέβαιναν στα παρασκήνια μπορεί να ήταν και πιο σημαντικά από το live! (γέλια)
Σε γενικές γραμμές, έχετε όρεξη να βγείτε σε περιοδεία; Υπάρχουν κάποιες πτυχές του touring που έχετε βαρεθεί; Όπως... αυτές οι συνεντεύξεις για παράδειγμα;
Andy: Κι όμως, είναι απαραίτητες οι συνεντεύξεις. Όταν θέλεις τη μουσική σου να την ακούσει πολύς κόσμος, είναι αναγκαίο. Δεν είναι και το πιο διασκεδαστικό πράγμα στον κόσμο...! Το να ανεβαίνεις στη σκηνή είναι υπέροχο συναίσθημα, αλλά όσο μεγαλώνουμε σίγουρα τα ταξίδια γίνονται όλο και πιο κουραστικά. Δεν είναι οι συναυλίες που μας κουράζουν, αλλά όλη αυτή η διαδικασία: τα ξενοδοχεία, οι ώρες στο δρόμο, τα πάνω-κάτω, όλα αυτά. Γιαυτό και είναι σημαντικό να βρισκόμαστε σε καλή φυσική κατάσταση και να φροντίζουμε τους εαυτούς μας.
Ο Dave και ο Martin ζουν στην Αμερική. Εσύ γιατί επέλεξες να μείνεις στην Αγγλία -στο Λονδίνο συγκεκριμένα- και τι σημαίνει για σένα το Brexit;
Andy: Εκείνοι παντρεύτηκαν Αμερικανίδες! Εγώ παντρεύτηκα ένα κορίτσι από την πόλη μου, μια κοπέλα από την Ιρλανδία, γιαυτό και παρέμεινα στην πατρίδα μου. Το Brexit είναι μια τεράστια απογοήτευση...
Το περίμενες;
Andy: Όχι. Είναι τραγικό για την Αγγλία. Η ζωή στο Λονδίνο -αυτή τη στιγμή- είναι μια υπέροχη εμπειρία, είναι ένα τόσο κοσμοπολίτικο μέρος, με τόσες πολλές διαφορετικές εθνικότητες, γνωρίζεις άτομα από όλον τον κόσμο... Δεν είναι τυχαίο που στο Λονδίνο η μεγάλη πλειοψηφία ψήφισε να παραμείνουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ελπίζω και εύχομαι μετά τις διαπραγματεύσεις, να διατηρηθεί η τωρινή τάξη πραγμάτων.